Ruige Roadtrips & Tropische Tijden!
Ook al zijn we inmiddels alweer bijna drie weken op Nederlandse bodem en hebben we de meesten van jullie allang weer live gezien en gesproken, toch nog een laatste update voor de volledigheid van ons verslag!
Na 2 heerlijke dagen op Magnetic Island, waar we hebben genoten tijdens de Forts Walk, hebben we de bus genomen naar Cairns. Daar hebben we Sam en Sarah weer getroffen en hebben samen met hun en twee Engelse vrienden een auto gehuurd voor een kleine week. Naast het verkennen van de stranden in de omgeving van Cairns, hebben we een roadtrip gemaakt naar Cape Tribulation. Op de weg daarnaartoe hebben we stops gemaakt bij het mooie Mossman Gorge en crocs gespot op de Daintree River. Toegegeven, heel spannend was dit niet want de crocs lagen tamelijk lam te wezen op de kant, maar toch bijzonder om deze grote roofdieren van zo dichtbij te kunnen bekijken!
Ons hostel in Cape Tribulation lag midden in een regenwoud wat direct aan een prachtig afgelegen strand lag. Nadeel aan deze locatie is dat je heel wat tropisch 'ongedierte' om je heen krijgt, met name de GIGANTISCHE spinnen die lekker lagen te relaxen in hun web boven de ingang van ons hutje... Ja, avontuurlijk was het wel!
Na deze roadtrip waren we terug in Cairns, waar we nog een aantal dagen met bovenstaande groep hebben opgetrokken. Veel gegeten in de Irish Pub waar de snakebites rijkelijk vloeiden en de steaks naar verhouding te nassen waren
En toen was het helaas na ruim twee maanden: bye bye Ozzie!!
Voor 1 nachtje terug naar ons geliefde Nieuw Zeeland, waar we veel te pittig Thais hebben gegeten en op moesten passen op de verwaarloosde koter van onze ranzige hostelbaas.
Op zaterdagmiddag vlogen we naar Rarotonga, waar we op vrijdagavond aankwamen. Voor ons beiden de eerste keer dat we de datumgrens overvlogen, erg apart! De eerste indrukken van de Cook eilanden waren redelijk gemengd. We werden vriendelijk toegezongen door een lokale opa met bloemenkrans die op zijn Ukulele stond te pingelen, maar het tropische weer viel wat tegen aangezien het regende. Het busje van ons hostel viel bijna uit elkaar van ellende en chauffeuse Kitty leek niet al te happy dat ze om elf uur 's avonds toeristen rond moest gaan brengen. De beachbungalow die wij hadden geboekt bleek een geen cosy hutje op het strand te zijn, maar een met tl-buizen verlichtte kamer en er was op 1 Ierse jongen na geen levend wezen in het hele hostel te vinden. Na de lange vlucht hadden we wel zin in een Pina Colada, maar toen we vroegen waar de bar was kregen we als antwoord: 'Oh, there isn't a bar'...
Gelukkig bleek deze kleine deceptie maar van korte duur, want de rest van de week hebben we echt een super tijd gehad in ons hostel! Ontzettend leuke mensen (die op de avond dat we aankwamen allemaal aan het barhoppen waren...) prettige sfeer, direct aan een strand met palmbomen, verse cocosnoten, helderblauw water en ga zo maar door. We hebben in die week dan ook vooral genoten van het landschap, van de prachtige stranden, de azuurblauwe zee en de locale sfeer. We hebben de plaatselijke markt bezocht, hebben een kerkdienst bijgewoond hebben van culturele dansen genoten op de 'Cultural Night' en hebben een poging tot bergbeklimmen gedaan in de binnenlanden van Raro. Deze was echter zo glibberig dat we het halverwege voor gezien moesten houden. Doordat onze contacten in het hostel allemaal auto's en scooters hadden gehuurd, hebben we lekker mee kunnen liften en zo dus veel van het eiland kunnen zien. De avonden werden gevuld met lekkere drankjes (absoluut favoriet was verse kokosnootmelk met Absolut Vanilla vodka!!), kampvuurtjes op het strand, BBQ's, massages door onze kiwi vrienden
Na onze laatste vlucht met het fantastische Air New Zealand kwamen we aan in Los Angeles, waar we eigenlijk nog niet zo goed wisten hoe we naar San Fransisco moesten komen. Na wat heen en weer gecross in bus en taxi zaten we op de terminal van Greyhound in downtown L.A., waar we een uur of 8 moesten overbruggen. Om een lang verhaal kort te maken: het was niet zo heel prettig daar en we waren dan ook blij toen we uren later na heel wat ruzies en gehassle weg konden daar...
De vervelende gevoelens verdwenen in San Fransisco gelukkig meteen als sneeuw voor de zon. Wat een heerlijke stad! Om onze tijd zo efficiënt mogelijk in te delen hebben we gekozen voor een sightseeing bus die ons langs de highlights reed. Verder hebben we zelf door de straten van SF geslenterd en lekker gegeten in China town. Ook Alcatraz hebben we bezocht en waren gelukkig zo slim geweest om al een maand van tevoren tickets te regelen, want het was DRUK... Super indrukwekkend om in het oude cellencomplex rond te lopen, maar echt jammer dat je door meer toeristen onder de voet werd gelopen dan op een gemiddeld dagje Disneyland.
En toen... was daar toch echt het einde van onze fantastische reis samen... Na een slapeloze nacht in het vliegtuig en een zeer emotionele aankomst waren we na vier geweldige maanden weer in Nederland. Erg vreemd en dubbel, maar dat hoort er natuurlijk gewoon bij.
Bij deze willen we graag iedereen bedanken die ons de afgelopen maanden via deze site, maar zeker ook via email/sms//bellen heeft gevolgd. We hopen dat jullie een beetje mee hebben kunnen genieten van onze geweldige ervaringen!
Voor de laatste keer een hele dikke kus,
Myrte & Kim
Technisch mankementje
We willen jullie alleen even laten weten dat er in de map 'Whitehaven' nieuwe foto's staan!
Wegens een technisch mankementje zaten ze er de eerste keer niet bij, maar ze zijn zo COOL dat we ze jullie niet willen onthouden
Fun @ Fraser & Wicked Whitsundays!!
Een aantal weken en een aantal vette trips later is het weer tijd voor een update! De laatste was vanuit Cooroy, waar we in totaal een heerlijke week zijn verbleven bij de familie Rykenberg. We zijn super verwend met heerlijke etentjes, schone en warme handdoeken, mooie autotochtjes door de omgeving, gezellige gesprekken, relaxte momenten in de jaccuzi en ga zo maar door! Ook hebben we vanuit Cooroy een bezoekje gebracht aan de Australian Zoo, waarschijnlijk het meest bekend door Steve Irwin. We hadden hoge verwachtingen na het zien van de tientallen billboards langs de weg, maar moeten conluderen dat deze Zoo haar grote beloftes niet waarmaakt. De show in het ‘Crocoseum' was allesbehalve spectaculair the noemen: er werd een krokodil gevoerd en dat was het eigenlijk wel... De rest van het park was zeker mooi aangelegd, maar op elke hoek werd het beeld verstoord door een foto van een grijnzende Steve Irwin, omringd door slogans als ‘Crikey!'. Ook dochterje Bindi wordt flink uitgebuit: in de vele souvenir shops kun je kleine action figures van deze krokodillenprinses kopen. Even op het buikje drukken en je hoort haar kermen: ‘Crocs rule!'. Veel te commercieel dus, de Australian Zoo.
Dat weekend was ons reunie weekend met een aantal vrienden uit Nieuw-Zeeland! In Noosa hebben we eerst Gareth getroffen en met hem een avondje bijgekletst, gepooled en biertjes gedronken. Na een wandeling door Noosa's National Park hebben we de bus gepakt naar Rainbow Beach, en daar troffen we Andy en Tina! Super leuk om weer met zn allen bij te kletsen en een drankje te drinken! De volgende dag ging onze bus alweer door naar Hervey Bay, vanuit waar we onze trip naar Fraser Island zouden maken.
‘s Ochtends vroeg moesten we allemaal verzamelen in de tv room van ons hostel, en kregen we een videoband te zien met uitgebreide instructies over wat wel en niet te doen op Fraser Island: geen vuilnis achterlaten, niet op bepaalde wegen komen, en niet te dichtbij de dingo's (wilde honden) komen. We werden in groepen van 8 personen verdeeld, en moesten in een nabije garage onze kampeerspullen ophalen. Daarna hadden we 20 minuten om voor 3 dagen boodschappen te doen, en zonder duidelijk plan en coordinatie van tevoren was dat een nogal hectsiche bedoeling... Om onverklaarbare redenen heeft onze groep het voor elkaar gekregen om per persoon het dubbele uit te geven aan boodschappen, dan wat andere groepen hadden gespendeerd. Laten we het zo zeggen: we hebben geen honger geleden...
Goed, na een wat gestresst begin omdat de ferry toch echt niet op ons zou wachten, stonden we een uur later goed en wel op een parkeerplaats op Fraser Island. Ons hostel had 5 auto's, en het was de bedoeling dat al deze groepen bij elkaar zouden blijven. Zo gezegd zo gedaan: we reden in een colonne de eerste zanderige hobbelwegen op terwijl de baggage af en toe door de auto vloog. Onze auto was de laatste in de rij en wij waren vast van plan om ons aan de itinerary te houden. Toen wij de 4 auto's voor ons de verkeerde weg in zagen slaan besloten wij de juiste weg te volgen, en zo kwam het dat wij een uur na aankomst op Fraser de rest van de groep al kwijt waren... Nou was dat op zich niet zo'n groot probleem, want met ons 8en konden we het ook best leuk hebben, maar het bleek dat andere auto's toch wel van pas konden komen op momenten dat we vast kwamen te zitten in de zanderige paden. De eerste middag, na een verregende lunch, bleef onze auto vastzitten in het zand, en ondanks verwoedde pogingen om de auto uit te graven was er geen beweging in te krijgen. Gelukkig reed niet elke auto zwaaiend voorbij, en zijn we uiteindelijk los getrokken door twee aardige locals.
Die avond hebben we provisorisch onze tenten op moeten zetten want onze tenten waren niet waterdicht, en we hadden geen touw om het zeil op te hangen. Om onze bbq worsten tegen de regen te beschermen hebben we de gril onder een tafel gezet, en zijn zelf in regenkleding eromheen gaan staan en zijn begonnen de liters Goon die we in hadden geslagen maar naar binnen te gooien. Al met al een ontzettend gezellige en leerzame avond gehad met het drankspel: ‘I have never' en het zingen van Walt Disney liedjes en Backstreet Boys in onze overvolle auto. Dat we het beste wel onze afwas hadden kunnen doen bleek de volgende ochtend. Dingo's waren in onze potten en pannen bak gaan graven en waren ervandoor gegaan met onze vuile borden. De ochtend begon dus met een speurtocht naar messen en vorken die verspreid lagen door de duinen naast onze kampeerplaats.
Een andere nadelige bijkomstigheid was dat het de hele nacht echt geen moment droog was geweest, dus alles was doorweekt en vies bij het inpakken. We stonden allemaal een beetje hulpeloos voor ons uit te kijken, terwijl we de twee mannen de auto in lieten pakken. Die dag werd het langzaamaan gelukkig beter, en konden we het Maheno Shipwreck en Indian Head in redelijk weer bezichtigen. We hebben op tijd ons kamp opgezet zodat de spullen enigszins konden drogen, en hebben een heerlijke pasta maaltijd weten te bereiden. Ook deze avond stonden spelletjes en Goon op het programma, en hebben we onszelf warm gehouden door onze gaspit leeg te stoken.
De laatste dag op Fraser was gelukkig stukken beter qua weer en die hebben we doorgebracht aan Lake Wabby en Lake McKenzie. Vooral Lake McKenzie was adembenemend mooi: wit strand en helderblauw water! Kim's onderwatercamera kwam weer van pas, en we hebben allemaal lekker een paar uurtjes van de zon kunnen genieten voor het weer tijd was om terug te keren naar het vaste land! Na Fraser hebben we nog 3 dagen in Hervey Bay doorgebracht, waar Andy en Tina ons weer op kwamen zoeken. Lange wandelingen op het strand gemaakt, heerlijk gekookt, vele kaartspelletjes gedaan, en de nieuwste Dan Brown verfilming gezien. Heerlijk relaxt weekend!
Vanuit Hervey Bay vertrok onze nachtbus naar Airlie Beach: starting point voor de Whitsunday Islands! Hier zouden we een zeiltocht maken van 2 dagen en 2 nachten op een boot met zo'n 20 andere mensen. ‘Wings 2' was voor een backpackers boot redelijk luxe, en heeft schijnbaar prijzen gewonnen voor het eten dat werd geserveerd. Dat kunnen we beamen! We hebben werkelijk voortreffelijk gegeten in die 2 dagen, en vragen ons nog steeds serieus af hoe het kan dat zulke heerlijke maaltijden worden bereid in zo'n klein keukentje. Maargoed, het eten terzijde, de trip was werkelijk formidabel! We hebben heel erg mazzel gehad met het weer, dus dat was al een enorme meevaller, en verder hebben we weer een vette activiteit die we aan ons lijstje kunnen toevoegen: scuba diven!! We waren in eerste instantie niet van plan om dit te gaan doen, maar werden toch enthousiast gemaakt door de crew en zijn uiteindelijk gezwicht en hebben twee duiken van ruim een halfuur gemaakt! Fantastisch!!! Echt, we vonden het zo bijzonder om tussen dat koraal en die vissen door te zwemmen, echt net alsof je in een andere wereld zit en alles om je heen verder vergeet. Heel erg blij dat we dat hebben gedaan dus, en we hebben nog een scuba dive in het vooruitzicht in Cairns! Ook op het snorkelen zijn we verliefd geworden! Zo super gaaf om tussen al die kleurrijke visjes te dobberen die zo dichtbij komen dat je ze aan kunt raken! And we were finding nemo!!
Na 2 heerlijke dagen en 2 best wel redelijke nachten (slapen op een dobberende boot terwijl je het water naast je hoofd hoort klotsen is toch best een uitdaging voor onze magen...) moesten we veel te vroeg weer aan wal. We hadden het liefst nog een week doorgebracht op Wings 2, maar helaas. Wel hebben we in Airlie Beach nog een aantal hele leuke dagen gehad, niet in het minst omdat we wederom met oude bekenden konden meeten. Olle, onze allereerste buddy in NZ was in Airlie, en Sam & Sarah, twee Stray vriendinnen waren er ook. Super leuk om nog meer bekende gezichten te zien dus, en Airlie Beach is de ideale plek om een paar dagen even rond te hangen, bij te kletsen, en ons nieuwe favoriete drankje te drinken: Snakebites!
Inmiddels zitten we op Magnetic Island waar we nog meer willen gaan snorkelen. We hebben het goed te pakken...
Toedeledoki!!!
Spin en Smyrt
Nieuwe pics!
Hey allemaal!
Er is de eerste keer iets misgegaan met het uploaden van onze foto's, dus toen jullie de laatste x bericht kregen dat er nieuwe kiekjes waren, hebben jullie nog niet alles kunnen bekijken. Aangezien we trots zijn op onze plaatjes willen we jullie via deze weg nog een keer laten weten dat er nieuwe foto's staan in de drie meest recente mappen (Koala's, Outback & Various....) Enjoy!!
Gisteren hebben we Kim's verjaardag gevierd hier bij de familie Rykenberg in Cooroy! Picknicken, en een helse klim een lokale berg op! Daarna uitpuffen in de jacuzzi met een wijntje(jaja, die staat in 'onze' tuin
Dikke kus!!
Koala's are cute and The Rock rocks!!!
Gelukkig is het weer na ons laatste bericht behoorlijk omgeslagen, wat heeft geresulteerd in een heerlijk weekje zon, zee en strand! Veel live-muziek, veel potjes Uno op onze veranda, leuke kamergenootjes en veel Goon. Kortom: een heerlijk relaxte tijd gehad in Byron Bay!
Het was daarom ook nogal een overgang naar Surfer's Paradise, wat te omschrijven is als het Salou van Australie... Dit betekent: veel moderne, hoge gebouwen, hotels, casino's, clubs, die allemaal nogal 'tacky' overkomen. Om de een of andere reden hangt er een nogal ordinaire sfeer. Niet echt aan ons besteed! Twee dagen was dan ook meer dan genoeg, al moeten we wel zeggen dat het strand heerlijk was!
Na ruim een week op het strand liggen was het tijd voor de volgende stad: Brisbane! We zijn daar naartoe gereisd met ons kamergenootje uit SP, met wie we nog 3 dagen hebben gespendeerd in Brisbane. Ook hier weer Botanical Gardens bezocht, rondgestruind in het shopping gedeelte en vooral kilo's overheerlijke sushi naar binnen gewerkt. (voor wie het nog niet weet: sushi is hier spotgoedkoop, voordat jullie denken dat wij hier als decadente luxepaarden door het leven gaan
Zondag moesten we vroeg op het vliegveld zijn, want we hadden een vlucht geboekt naar Alice Springs! Drie uurtjes vliegen en we zaten echt in het midden van Australie! Dor, droog, rood, rotsachtig, zanderig, leeg en vreemd. Omdat op zondag veel winkels gesloten zijn kregen we echt het gevoel in een soort spookstad terecht te zijn gekomen. In onze zoektocht naar ons reisbureau zijn we wel een hoop 'authentieke' aboriginals tegen gekomen. Apart... Het zijn vreemde mensen, zowel qua uiterlijk als qua gedrag. Ze zijn klein, zwart, te zwaar, verspreiden een onaangename odeur en zowel mannen als vrouwen hebben veel facial hair. Meerdere malen moesten we constateren dat 'die man met die baard' toch echt een vrouw was... Daarnaast werken ze over het algemeen niet omdat de overheid hun (uit schuldgevoel?) subsidieert, wat erop neerkomt dat ze niet veel anders te doen hebben dan rondhangen en drinken. Een triest verhaal, waar hopelijk in de toekomst een betere oplossing voor wordt gevonden.
Goed, tot zover ons sociaal-culturele gebabbel: let's talk business!
Ook de tweede dag werden wij nog voor het licht, rond 5:30, uit ons bed gerammeld door onze kettingrokende gids Jason, die het kampvuur alweer had aangewakkerd, waar ons ontbijt op werd bereid. Daarna zijn we naar het national park gereden waar zowel Kata Tjuta als Ulura liggen, onder Westerlingen beter bekend als The Olgas and Ayers Rock. De eerste wandeling die dag was door de Valley of the Winds bij Kata Tjuta. Magnifique!! De foto's spreken hopelijk voor zich, dus daar zullen we verder niet veel woorden meer aan vuil maken, maar geloof ons, het was prachtig!! Daarna hebben we quasi cultureel gedaan in het Aboriginal Cultural Centre, waar we voornamelijk een ranzige film hebben gezien over het voedsel van de aboriginals. Jammie... Daarna was het toch echt tijd om die bekende rots van dichtbij te gaan bekijken: Uluru! We hebben die dag alleen een korte wandeling gemaakt langs een aantal muurschilderingen, waterputten en heilige plekken. Jason vertelde wat over de mythes van de abo's, maar die zullen we jullie besparen (lees: die kunnen we niet meer reproduceren...
Die nacht was het iets minder back to basic, omdat we op de Ayers Rock campsite sliepen waar meerdere groepen gebruik van maken en waar dus ook toiletten zijn. Interessant waren de signs op de wc, die waarschuwden wat te doen bij welke (dodelijke...) slangenbeten. Heel geruststellend als je in je swagje op de grond slaapt... De laatste ochtend weer voor dag en dauw op om de sunrise over Uluru ook weer mee te pikken. Ditmaal dus een ontbijtje voor The Rock, ook weer erg spectaculair. Daarna was het weer tijd om Uluru van dichtbij te bekijken, dit keer gelukkig wat langer. We zijn in 2,5 uur om de hele steen heengelopen, waar we ons continu konden vergapen aan mooie aanzichten. Super indrukwekkend hoe groot dat ding is, en dan te bedenken dat 6 km ervan nog onder de grond zit! We wisten niet dat een steen zo mooi kon zijn!
Na een hele lange dag in de bus, en een lunch waar we meer vliegen dan burrito binnen hebben gekregen, kwamen we aan op een Camel Farm waar we tegen een kleine betaling een ritje op een kameel konden maken. Kort maar grappig, haha. Na drie dagen niet douchen en in dezelfde kleren rondhuppelen was het een verademing om in het hostel even de badkamer in te kunnen duiken en op te tutten. Bij het groepsdiner die avond voelden we ons weer even helemaal vrouw
Inmiddels zitten we in Cooroy, een klein dorpje vlakbij Noosa, waar Myrte verre, aangetrouwde familie heeft wonen. Ze zijn onwijs lieve en gastvrije mensen en wonen in een prachtig huis in een prachtige omgeving. We weten nog niet hoe lang we hier blijven, als het aan ons ligt de resterende maand
Dikke kus van twee koala cuddlers!!
Van Kiwi's naar Kangaroo's en Koala's
Na een regenachtig afscheid van Nieuw-Zeeland, nu een update vanuit een regenachtig Byron Bay... We zitten momenteel in het surf- en strandparadijs van de Oostkust, maar hebben het qua weer niet echt getroffen. En dat is nog behoorlijk zacht uitgedrukt
Maargoed, het weer is gelukkig niet alleen maar slecht geweest en we hebben dan ook al heel veel mooie dagen gehad in Australië. Een kleine twee weken geleden kwamen we aan in een zonnig Melbourne, wat de dip, veroorzaakt door het verlaten van Nieuw-Zeeland, gelukkig wat verzachtte. De dagen in Melbourne hebben we voornamelijk gespendeerd met sightseeing. Zo hebben we bijvoorbeeld door de Royal Botanical Gardens gelopen, de Victoria Market afgestruind, geflaneerd over de boulevard van St. Kilda en genoten van de sfeer op Federation Square en de rest van deze geweldige stad.
Een leuke bijkomstigheid was het weerzien met Sarah, Kim's buurmeisje van vroeger, die inmiddels samenwoont met haar vriend in Melbourne. Haar schoonfamilie had ons uitgenodigd om daar Pasen te komen ‘vieren', dus dat aanbod hebben we met beide handen gegrepen. Ze wonen in een suburb van Melbourne, omringd door stranden en mooie natuur. De hele familie komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en dit was goed terug te zien en te proeven in de heerlijke maaltijden die ons voorgeschoteld werden
Na deze dagen, waar we zo heerlijk in de watten zijn gelegd, was het back to reality: de Nomads 12 bed dorm in Melbourne... Wel gingen we vanuit dit hostel onze eerste echte trip maken in Oz, namelijk naar The Great Ocean Road! Een lange dag (mede door onze vermoeiende tourguide...) langs de prachtige zuidkust van Oz, waarin we weer heel veel moois hebben gezien, onder andere wilde koala's. We kunnen niet wachten tot we die kunnen gaan knuffelen in Queensland!
Onze eerste nachtbus ervaring, van Melbourne naar Sydney, was prima. Lang leve de slaappillen die we in een Chinese apotheek op de kop hebben getikt! Het weer was perfect toen we aankwamen dus we zijn daar meteen de highlights gaan bekijken: Bondi Beach, the Opera House, de Sydney Harbor Bridge en Darling Harbor. Zeker the Opera House is echt super indrukwekkend om te zien van een afstand. Hoewel de buitenkant tijdloos is en dus nog steeds heel imposant, zie je als je naar binnen gluurt dat het decor uit de jaren 70 stamt. Wij kregen een beetje een ‘vergane glorie' eerste indruk, maar wij hebben de concertzalen niet bezichtigd. Ook zijn we de Harbor Bridge overgestoken en vanuit daar heb je een prachtig uitzicht op de stad.
Vanuit Sydney hebben we ook een trip geboekt, namelijk om de Blue Mountains te ontdekken. Een plateau/heuvelachtig gebied waar heel veel eucalyptusbomen staan die een blauwe gloed creëren. Vernieuwend voor ons! We hebben een aantal wandelingen gemaakt en hebben genoten van prachtige uitzichten. Na deze lange dag hebben we het uitgaansleven van Sydney nog even onveilig gemaakt en hebben voor het eerst Goon geprobeerd. Goon is een goedkoop wijnachtig goedje, dat de naam wijn eigenlijk niet eens mag dragen. Het zit in 4,4 literpakken en is, voor Ozzie begrippen, spotgoedkoop. Vandaar erg geliefd onder de backpackers want de alcohol hier is over het algemeen onbetaalbaar. Dat komt onze levensstijl overigens wel weer ten goede...
De laatste dagen in Sydney was het weer helaas slecht en hebben wij dus gekozen voor een indoor activity: Sydney Aquarium! Van schattige octopusjes met smilies, tot angstaanjagende haaien en krokodillen. Veel kleurrijke visjes en een aantal dieren waar wij nog nooit van gehoord hadden. Een prima dagje uit!
Weer een nachtbus verder zitten we nu dus in Byron Bay. We blijven hier een aantal dagen dus er is hoop dat het weer nog beter wordt. Tot die tijd vermaken we ons in de vele surfshops hier en in ons hippie-achtige hostelresort waar altijd wel wat te doen is.
Ozzie kusjes van twee Byron Babes!
PS: Super leuk om sommigen van jullie aan de telefoon gesproken te hebben!
PS 2: Voor onze ouders/rijke vrienden: onze fotoruimte is op! Wie wil kunnen blijven genieten van onze mooie kiekjes, zal een bescheiden donatie moeten doen. Zie site voor instructies om fotoruimte cadeau te doen!
What a feeling!
Terwijl we nog precies 12 uur te spenderen hebben in dit geweldige land, delen we graag nog even onze laatste, en zeker niet de minste, avonturen met jullie!
Na ons vorige verhaal zijn we naar Dunedin gegaan, wat een echte studentenstad is! We hadden hier maar 1 avond om de stad te verkennen en zijn dus, zoals jullie misschien al vermoeden, in de kroeg beland. Salsa-dansen, poolen, live-bandjes en cocktails, prima avondje uit! 's Ochtends met Straydriver Magpie terug naar Queenstown! Halverwege die rit opperde hij ineens dat er weer de mogelijkheid was om die dag te gaan bungy jumpen... Aangezien Myrte al een week met die gedachte speelde, begon het bij haar toch wel heel erg te kriebelen. Tot haar grote verrassing draaide Kim zich naar haar om en zei: 'Hmm, ergens heb ik zoiets van... misschien moet ik dat maar gewoon doen...'. En zo gezegd, zo gedaan! Nee helaas, zo makkelijk ging het niet... Toen de knoop eenmaal doorgehakt was en we vol kriebels en zenuwen in de bus zaten, bleek dat A.J. Hackett, de bungy locatie, die dag al om 4 uur zou sluiten. Dat gingen we dus niet meer halen... Omdat het plan zich nu toch wel een beetje genesteld had in ons hoofd, zijn we op eigen houtje maar naar de info&track gelopen in Queenstown, en hebben voor de volgende ochtend geboekt. Die zaterdagochtend om 10 uur zouden wij ons, met een elastiekje om de benen, van de Kawarau-brug werpen. (NB: de Kawarau-brug in Queenstown is de plek waar het bungy jumpen officieel/commercieel is gestart door A.J. Hackett) Het geld was afgeschreven van de creditcard, geen refund als je toch niet meer durfde... Met andere woorden: geen weg meer terug!
Na een nacht vol brug-gerelateerde dromen (voor Kim althans...) reden we in een shuttle naar de plek waar het allemaal ging gebeuren. Registreren, zorgen dat echt alles uit de zakken was, en hop de brug op. Kim wilde het liefst als eerste, voornamelijk om het maar gewoon achter de rug te hebben, en Myrt wilde het liefst meteen daarna, maar dat was voor ons foto-technisch niet haalbaar. Kim bleek niet helemaal als eerste te zijn, er was een Chinese vrouw die wat eerder aan de elastieken zat, en de instructeurs deden erg hun best haar van die brug af te praten. Na 10 minuten angstkreten uit te hebben geroepen en te wijzen naar Kim: 'She has to go first!! No no no, she has to go!!' moest Kim er dan toch aan geloven. Haar instructeur zei: 'Did you see that? Don't do that...' (wijzend op de angstige Aziaat...) en dat advies nam ze ter harte. Zo snel als de bijeengebonden voetjes haar konden dragen schoof ze naar voren, wist nog een blik op de camera te werpen, en zette verstand op nul. Gewoon springen! Wat een gevoel!!!! Niet echt te beschrijven, alleen dat het wel ontzettend gaaf was!! Na de vermoeiende tocht terug naar boven was het tijd om Myrte bij te staan. Na de laatste instructies over hoe precies wel of niet in het water te belanden, was het ook haar beurt om zich in het diepe te gooien. Hoewel de instructeur begon af te tellen bij 5, vond Myrt het bij tel 3 wel mooi geweest, en wierp zich naar voren. Terugkijkend, was dat moment bovenaan de brug, dat je jezelf eraf moet gooien, zeker enger dan het skydiven. Twee totaal verschillende ervaringen die niet te vergelijken zijn, maar wel allebei super vet! Jammer dat het bungy jumpen zo ontzettend kort is...
Zondagochtend ging de Starytrip weer verder naar Christchurch, waar we Kim's nichtje Lea in het hostel hebben ontmoet. Een relaxte avond gehad met zelfgemaakte quiche en chocolademousse, hmmm
Het gevoel wat je in het water tussen de spelende dolfijnen krijgt, is geweldig!! Normaal gesproken zijn wij beide redelijk bang voor open water (vooral het idee dat je niet weet wat er zich onder je afspeelt), maar nu waren we zo kalm en gelukkig!
Ons whalewatch avontuur ging helaas niet meer door, omdat de zee te ruig was... We hopen dit in Australie te kunnen doen!
Nu onze laatste avond in Christchurch, waar we om 03:00 's nachts naar het vliegveld moeten. We hebben aan de ene kant super veel zin in onze komende tijd in Australie, maar zijn ook zeer bedroefd dat we het mooie NZ achter ons moeten laten, waar we alleen maar geweldige herinneringen aan hebben!!!
Dikke kus voor iedereen!
Going South - Stray-style!!
Na een kleine 2 weken door het zuidereiland te hebben gereisd is het weer tijd voor een update! We hebben weer tal van mooie en gave dingen gezien en gedaan, dus we proberen het (enigszins beknopt) met jullie te delen!
Na 2 dagen Wellington hebben we de ferry gepakt naar het zuidereiland en zijn de eerste dag beland in het Abel Tasman National Park. Dit is een groot gebied wat bestaat uit groen landschap, prachtige gele zandbaaien, en helderblauw water. We konden hier een wandeling van een paar uur maken, of een zeiltocht van 9 tot 5. Aangezien we nog steeds wat trauma's te verwerken hadden van de Tongariro Crossing, en wel oren hadden naar een dagje op het water, hebben wij voor de laatste optie gekozen. Heerlijk weer gehad en lekker bij kunnen komen van ons hectische reisschema. Het was even wennen om in een nieuwe groep te zitten, maar nadat we boodschappen hadden gedaan voor een bbq voor 20 man, waren de groepsbanden versterkt. Het schoolkampgevoel van vroeger kwam even terug, maar dan wel met de meest indrukwekkende sterrenhemel die we ooit hebben gezien!
In de dagen die volgden zijn we via de westkust naar beneden gereden, waar we ons continu konden vergapen aan de prachtige kustlijn. Er zijn die omgeving vrijwel geen steden of dorpen te bekennen, dus de slaapplekken waren vaak in eersteklas gehuchten. Zo sliepen we zondag bijvoorbeeld in het ‘sprankelende' Barrytown, oftewel, Baz Vegas! Er wonen hier om en nabij zo'n 20 mensen, dus jullie begrijpen: redelijk dooie boel... Gelukkig weten de locals dat wij ons ook 's avonds graag nog willen vermaken, en daarom staan er een tig aantal dozen met verkleedkleren in lounge. Wat hebben we dus gedaan in Barrytown: ons zo belachelijk mogelijk verkleed en het ene na het andere melige drankspelletje gedaan met zn allen. Al met al een van de leukste avonden tot nu toe gehad, de foto's volgen natuurlijk snel!
De volgende halte was Franz Jozef: bekend om zijn gigantische gletsjer die, als enige ter wereld, in een rainforest eindigt. Super sfeervol door de prachtige omgeving, maar wel uber toeristisch. Om de gletsjer beter te bekijken en zo hoog mogelijk te komen hebben we gekozen voor de heli-hike! Zoals de naam al doet vermoeden: we zijn met een helikopter de gletsjer opgegaan. Eenmaal boven tranformeerden we in echte icehikers met onze spikes onder de schoenen en ieder een eigen ijshouweel. Zo hebben we als professionals 2 uur over het ijs geklauterd. Een hele bijzondere ervaring in een onbeschrijflijk mooi landschap! Het witte ijs stak scherp af tegen de helderblauwe lucht, en je voelt je ontzettend klein vergeleken met die enorme ijsmassa. Ook super tof om een keer in een helikopter te zitten, en dit waanzinnige natuurverschijnsel van boven te kunnen zien. Het heeft ons een bom duiten gekost maar het was het zeker waard!
Na 2 nachten Franz Jozef was het door naar het oh zo bekende ‘Makarore', waar de enige bezigheid voor ons karaoke was! We waren beiden niet van de microfoon weg te slaan en hebben indruk gemaakt met onze vertolking van Natalie Imbruglia's ‘Torn' en Coldplay's ‘Yellow'. Onze versie van ‘Fast Car' pakte wat minder goed uit, dus dat laten we voortaan maar over aan Tracy Chapman! De volgende dag was het door naar Queenstown, waar iedereen heel erg naar uitkeek aangezien het bekend staat als een van de highlights van NZ. Queenstown staat bekend als de ‘ thrillseeking capital of the world', maar wij hebben gekozen voor een wat rustiger programma. Na een blik op de bankrekening hebben we besloten om dure trips zoals de Lord of the Rings tour en de Shotover Jet maar te schrappen, en ons geld te sparen voor de echt belangrijke dingen: shoppen en stappen!
We vonden Queenstown beiden echt super leuk!! Ook al hebben we die dagen niet al teveel ‘bijzondere' dingen gedaan, we hebben het echt ontzettend naar ons zin gehad! Omdat we natuurlijk met onze Straybus daar aan zijn gekomen kenden we een heleboel mensen, wat het stappen 's avonds zeker ten goede kwam! Verder hebben we een aantal keer kunnen genieten van de befaamde ‘Fergburger': lekkerste burgertent ooit, waar 24/7 een lange rij staat. Verder hebben we meerdere wandelingen gemaakt door Queenstown, het parkje, en de berg op naar een uitzichtspunt. Wederom genoten van een fenomenaal uitzicht daar, de omgeving van Queenstown is zoooo mooi!! Het kleine stadje ligt aan een super groot meer en wordt omringd door ruige bergen. Vanaf onze eigen porchswing op de veranda hebben we hier vele malen van kunnen genieten! De barretjes in Queenstown waren ook super, en we hebben het gewoon echt super leuk gehad met onze mensen daar.
Na een paar heerlijke dagen was het dinsdagochtend tijd om de bus weer in te stappen. Een nieuwe groep en chauffeur, dus dat was weer even wennen, maar daar zijn we inmiddels wel op ingesteld. Gisteren hebben we voornamelijk in de bus gezeten omdat we naar Milford Sound zijn gegaan: een gigantisch fjord in het zuiden van NZ. We zijn hier twee uur met een boot overheen gevaren en konden wederom alleen maar ‘oh's en ah's' uitslaan omdat het zo indrukwekkend was. Ook hebben we super veel mazzel gehad met het weer want het was echt strakblauw. Rachel, een vriendin van ons die twee dagen eerder zou gaan moest haar trip namelijk cancellen vanwege regen...
We zijn deze ochtend begonnen met een bezoekje aan een sheepfarm, waar we zelf een schaap mochten scheren! Apart... Inmiddels zitten we in een plaatsje dat Invercargill heet en waar niet spectaculair veel te doen is. Een goed moment dus voor een update! Over ruim een week vliegen we naar Aussie, maar voor die tijd staan er nog genoeg mooie dingen op de planning!
XXX the Dutch girls (zo staan we hier immers bekend!