Gelukkig is het weer na ons laatste bericht behoorlijk omgeslagen, wat heeft geresulteerd in een heerlijk weekje zon, zee en strand! Veel live-muziek, veel potjes Uno op onze veranda, leuke kamergenootjes en veel Goon. Kortom: een heerlijk relaxte tijd gehad in Byron Bay!

Het was daarom ook nogal een overgang naar Surfer's Paradise, wat te omschrijven is als het Salou van Australie... Dit betekent: veel moderne, hoge gebouwen, hotels, casino's, clubs, die allemaal nogal 'tacky' overkomen. Om de een of andere reden hangt er een nogal ordinaire sfeer. Niet echt aan ons besteed! Twee dagen was dan ook meer dan genoeg, al moeten we wel zeggen dat het strand heerlijk was!

Na ruim een week op het strand liggen was het tijd voor de volgende stad: Brisbane! We zijn daar naartoe gereisd met ons kamergenootje uit SP, met wie we nog 3 dagen hebben gespendeerd in Brisbane. Ook hier weer Botanical Gardens bezocht, rondgestruind in het shopping gedeelte en vooral kilo's overheerlijke sushi naar binnen gewerkt. (voor wie het nog niet weet: sushi is hier spotgoedkoop, voordat jullie denken dat wij hier als decadente luxepaarden door het leven gaan

) Absoluut toppunt in Brisbane was het bezoek aan Lone Pine Koala Sanctuary! Een redelijk klein, gemoedelijk, koala wildlife park, waar je tegen een 'kleine' vergoeding........... EEN KOALA KUNT KNUFFELEN!!!! Laten we het zo zeggen: Rob heeft serieuze concurrentie en Kim zal haar hart niet meer snel verliezen aan Outback Jack. We zijn VERLIEFD!! Echt, het vasthouden van zo'n pluizig, knuffelig, zacht, slaperig, klein wezentje is het aller aller allerliefste wat er is!! Ze ruiken heerlijk naar eucalyptus, klampen zich aan je vast, en snugglen heerlijk tegen je aan... (zie foto's die binnenkort komen...) Daarnaast had het park ook een weide waar kangaroos rondhupten, en voor een dollar kon je een zakje voer voor ze kopen. Vervolgens kun je naar ze toe lopen en komen ze uit je hand knabbelen, super lief! Verder had het park een vogelverzameling, rertielenreportoire en een slangenstock. We voelden ons na dit dagje wildlife weer helemaal 1 met de natuur!

Zondag moesten we vroeg op het vliegveld zijn, want we hadden een vlucht geboekt naar Alice Springs! Drie uurtjes vliegen en we zaten echt in het midden van Australie! Dor, droog, rood, rotsachtig, zanderig, leeg en vreemd. Omdat op zondag veel winkels gesloten zijn kregen we echt het gevoel in een soort spookstad terecht te zijn gekomen. In onze zoektocht naar ons reisbureau zijn we wel een hoop 'authentieke' aboriginals tegen gekomen. Apart... Het zijn vreemde mensen, zowel qua uiterlijk als qua gedrag. Ze zijn klein, zwart, te zwaar, verspreiden een onaangename odeur en zowel mannen als vrouwen hebben veel facial hair. Meerdere malen moesten we constateren dat 'die man met die baard' toch echt een vrouw was... Daarnaast werken ze over het algemeen niet omdat de overheid hun (uit schuldgevoel?) subsidieert, wat erop neerkomt dat ze niet veel anders te doen hebben dan rondhangen en drinken. Een triest verhaal, waar hopelijk in de toekomst een betere oplossing voor wordt gevonden.

Goed, tot zover ons sociaal-culturele gebabbel: let's talk business!

Onze 3-daagse trip begon maandagochtend om 5:45. Na vijf uur rijden kwamen we aan bij onze eerste stop: Kings Canyon. We hebben hier een drie uur durende wandeling gemaakt door de Lost City, met onder andere de Garden of Eden en de oh zo vermoeiende 'Heartattack Hill'. Prachtige uitzichtpunten over de canyon! Na weer heel lang in de bus te hebben gezeten, hout te hebben gesprokkeld, kwamen we aan bij ons 'kamp'. We zijn letterlijk in the middle of nowhere de woestijn in gereden, en daar begon Jason, onze gids, het kampvuur te maken voor die avond. Op dat vuur werd ons avondeten bereid: een van de lekkerste chili con carne's ooit! Onze toilet voor die avond bestond uit een wc-rol, een schep, en de woestijn om ons heen! Lekker met een biertje rond het kampvuur zitten, zo afgezonderd van de rest van de wereld, was echt een fantastisch gevoel! Ook heel bijzonder was de nacht in de buitenlucht, onder sterren. Als bed kregen we een swag (een matje met een soort tentdoek eromheen, waar je je slaapzak inlegt, en je hoofd dus bloot ligt in de buitenlucht). Hoewel het bijna nul graden was, was dit zeker een geweldige ervaring, zeker als je midden in de nacht wakker wordt en naar vallende sterren kunt kijken!

Ook de tweede dag werden wij nog voor het licht, rond 5:30, uit ons bed gerammeld door onze kettingrokende gids Jason, die het kampvuur alweer had aangewakkerd, waar ons ontbijt op werd bereid. Daarna zijn we naar het national park gereden waar zowel Kata Tjuta als Ulura liggen, onder Westerlingen beter bekend als The Olgas and Ayers Rock. De eerste wandeling die dag was door de Valley of the Winds bij Kata Tjuta. Magnifique!! De foto's spreken hopelijk voor zich, dus daar zullen we verder niet veel woorden meer aan vuil maken, maar geloof ons, het was prachtig!! Daarna hebben we quasi cultureel gedaan in het Aboriginal Cultural Centre, waar we voornamelijk een ranzige film hebben gezien over het voedsel van de aboriginals. Jammie... Daarna was het toch echt tijd om die bekende rots van dichtbij te gaan bekijken: Uluru! We hebben die dag alleen een korte wandeling gemaakt langs een aantal muurschilderingen, waterputten en heilige plekken. Jason vertelde wat over de mythes van de abo's, maar die zullen we jullie besparen (lees: die kunnen we niet meer reproduceren...

). We moesten op tijd de bus weer in om de Sunset niet te missen. We hebben met onze groep een plekje geclaimd, hebben een heerlijk maaltje bereid, en hebben met bord op schoot en blik bier in de hand de sunset over The Rock bekeken. Waanzinnig!!!

Die nacht was het iets minder back to basic, omdat we op de Ayers Rock campsite sliepen waar meerdere groepen gebruik van maken en waar dus ook toiletten zijn. Interessant waren de signs op de wc, die waarschuwden wat te doen bij welke (dodelijke...) slangenbeten. Heel geruststellend als je in je swagje op de grond slaapt... De laatste ochtend weer voor dag en dauw op om de sunrise over Uluru ook weer mee te pikken. Ditmaal dus een ontbijtje voor The Rock, ook weer erg spectaculair. Daarna was het weer tijd om Uluru van dichtbij te bekijken, dit keer gelukkig wat langer. We zijn in 2,5 uur om de hele steen heengelopen, waar we ons continu konden vergapen aan mooie aanzichten. Super indrukwekkend hoe groot dat ding is, en dan te bedenken dat 6 km ervan nog onder de grond zit! We wisten niet dat een steen zo mooi kon zijn!

Na een hele lange dag in de bus, en een lunch waar we meer vliegen dan burrito binnen hebben gekregen, kwamen we aan op een Camel Farm waar we tegen een kleine betaling een ritje op een kameel konden maken. Kort maar grappig, haha. Na drie dagen niet douchen en in dezelfde kleren rondhuppelen was het een verademing om in het hostel even de badkamer in te kunnen duiken en op te tutten. Bij het groepsdiner die avond voelden we ons weer even helemaal vrouw

Ook hebben we het nachtleven van Alice Springs nog onveilig gemaakt met onze groep. Een hele aparte avond gehad in de plaatselijke hotspot: Bojangles. Vooral de Ieren en Schotten uit de groep hebben hun reputatie qua alcoholconsumptie hooggehouden. Toen een man van een jaar of 70, die wij liefkozend Kabouter Plop hadden genoemd, avances begon te maken naar jongens uit onze groep, en door een plaatselijke een homofoob tegen de grond werd geslagen, vonden wij het tijd om naar huis te gaan. Bye bye Alice Springs!!

Inmiddels zitten we in Cooroy, een klein dorpje vlakbij Noosa, waar Myrte verre, aangetrouwde familie heeft wonen. Ze zijn onwijs lieve en gastvrije mensen en wonen in een prachtig huis in een prachtige omgeving. We weten nog niet hoe lang we hier blijven, als het aan ons ligt de resterende maand

Voor nu nog een paar mooie trips om naar uit te kijken, maar daarover volgende keer meer!

Dikke kus van twee koala cuddlers!!